W roku 1952 Andrzej Munk zrealizował dokument "Pamiętniki chłopów" film, który miał, mówiąc najkrócej, przedstawiać podaną do wierzenia prawdę, jak znakomicie żyje się polskiemu chłopstwu w powojennej Polsce.

 W „Pamiętnikach chłopów” Munk dyskretnie próbuje zbuntować się przeciw dominującej formule typowego plakatu agitacyjnego. Postanowił odwołać się do autentycznych materiałów, właśnie tytułowych pamiętników, co, jak pisze w dodanej do zestawu książeczce Ewelina Nurczyńska-Fidelska, zaowocowało uczłowieczeniem socrealistycznej formuły dokumentalnego kina.